Der Miloa  ^tm

Dit is Angelo, een vierenhalf jaar oude grijze papegaai uit Gabon. Toen ik hem voor het eerst zag, werd hij al 6 maanden door een collega behandeld, zonder verbetering voor een wond onder zijn vleugel die voor veel jeuk zorgde. Hij kreeg op dat moment fluoxetine, antibiotica en ontstekingsremmers. Zijn eigenaar was wanhopig en overwoog zelfs om hem te laten inslapen.

De papegaai had een groot verband rond zijn vleugel. Hij was super gestrest, had al maanden niet meer gesproken en was sterk vermagerd. Onder het verband zag ik dat de binnenkant van zijn vleugel rauw was en bloedde. De huid zag eruit als karton en op één plek begon zelfs necrose op te treden. Ik ben begonnen met het grondig reinigen van de wonde. Angelo voelde zich op zijn gemak en liet me rustig doen. Ik bracht opnieuw een achtvormig verband aan met antiseptische zalf. De dame heeft 2 dagen later het verband verschoond en kwam na 3 dagen terug voor een controleonderzoek.

Ik heb voor Angelo onmiddellijk Zen Supp™ voorgeschreven gemengd met gepureerde banaan om hem te ontspannen. Voor de wonde gebruikte ik Der Miloa™ en zalf. Ik deed hem ook een buiskraag om zodat hij niet aan zijn verband zou prutsen.

Bij de eerste controle was de wond veel gezonder. Angelo was ook rustiger en had minder de neiging om zichzelf onder de vleugel te krabben. Bij de tweede controle, 1 week later, vertelde de eigenares me dat hij niet meer stopte met praten, dat hij meer eetlust had en dat hij vooral veel minder gestrest was. De kraag was niet langer nodig: zijn veren groeiden terug op zijn dijen en rug.

De genezing verliep erg goed, de korsten verdwenen, de huid was soepeler en de wond was mooi proper. Ik ging door met de behandeling en het verband tot de wond volledig genezen was.

Dierenarts Mylène Peeters-Çavdar, NAC practitioner, Dierenkliniek Olbia, Hyères – Frankrijk

Ik stel jullie voor aan Crumble, een 8-jarig mannetjesdwergkonijn dat op de raadpleging kwam omdat hij enorm veel urineerde en dat zorgde voor een vuile vacht rond de genitale delen en op de achterpoten.

Crumble heeft inderdaad uitgebreide dermatitis tussen en aan de binnenkant van zijn achterpoten met vachtverlies. Dat kan erg pijnlijk zijn. Zijn algemene toestand is goed. Bij het palperen van de buik, voel ik een kleinere nier links dan rechts, maar de eigenaars weigeren een röntgenfoto.

Uit het bloedonderzoek blijkt dat de waarden voor ureum en creatinine normaal zijn, maar de totale proteïnen zijn te hoog.

Ik beslis hem in het ziekenhuis op te nemen om hem via een infuus te rehydrateren en gedurende 48 uur zijn geïrriteerde zones te verzorgen. Hij gaat terug naar huis met een aangepast dieet, een ontstekingsremmende behandeling en met Reno Pro™ om zijn nier preventief te beschermen, en ook met Der Miloa™ om de huid van zijn pootjes te verzorgen. Zijn toestand verbeterde na enkele dagen.

Dierenarts Mylène Peeters-Çavdar, NAC practitioner, Dierenkliniek Olbia, Hyères – Frankrijk