Socialisatie betekent dat uw dier tijdens zijn eerste levensweken wordt blootgesteld aan een maximum aantal verschillende prikkels. Uw dier moet kennismaken met verschillende plaatsen, allerlei soorten geluid en lawaai, met zoveel mogelijk personen of andere dieren van allerlei soorten. Het is absoluut nodig dat uw pup of katje snel in contact komt met een waaier aan activiteiten zodat zijn hersenen «worden getraind» om deze te herkennen. Waarom? Dat is eenvoudig! Hoe meer verschillende ervaringen uw dier kan beleven en hoe meer prikkels het te verwerken krijgt, hoe groter de kans dat het er later niet bang voor is.

Bij de geboorte zijn de hersenen van de pup of het katje nog tamelijk «ruw», immatuur. Het zijn al deze ervaringen die maken dat uw dier vaardiger wordt en zich kan aanpassen aan zijn omgeving. Hetzelfde is waar voor baby’s die naar de crèche gaan. Ze leren te leven met andere kinderen en andere volwassenen. Ze leven met andere plaatsen, geuren, geluiden en kleuren. Elke nieuwe informatie die wordt opgevangen door de hersenen, stimuleert een neuronale verbinding. Deze gegevens worden vervolgens geklasseerd als «gekend».

Als we het extreme en gelukkig zeldzame voorbeeld nemen van dieren die worden geboren en hun eerste levensweken doorbrengen in de zogenaamde «industriële» dierenteelt of in een «batterij», zien we dat deze heel weinig prikkels krijgen: geen verschillende geluiden, geen ongekende voorwerpen, geen nieuwe personen of andere dieren. Dat is een heel slechte manier om het leven te beginnen omdat deze dieren later bij de minste gebeurtenis schrik hebben.

Het is onder andere om deze reden dat de voorkeur wordt gegeven aan «teelt» in een familiale omgeving. Bij dit soort teelt krijgen de pups en katjes inderdaad een maximum aan prikkels waarmee ze hoogstwaarschijnlijk ook in contact zullen komen bij hun toekomstige adoptiefamilie. Ze kunnen wennen aan het geluid van een stofzuiger, een wasmachine, een radio, videospelletjes, televisie, auto’s. Ze zien andere diersoorten die ze hebben ontmoet, als hun vrienden, of het nu gaat om paarden of om fretten. Ze zijn niet bang voor kinderen en ze weten dat er mannen en vrouwen zijn.

Bijgevolg gaat u een dubbele uitdaging aan: zorgen voor de goede medische gezondheid van uw dier én voor zijn mentale welzijn. Socialisatie is niet aangeboren. Het is iets dat moet worden aangeleerd vanaf de 2^de en 3^de levensweek en waaraan moet blijven worden gewerkt in de daaropvolgende weken tot ongeveer de 4^de levensmaand. Daarna moet de socialisatie worden onderhouden, anders wordt ze vergeten. Het is dus belangrijk dat u uw kat of hond gedurende zijn hele leven allerlei prikkels en activiteiten blijft aanbieden.

Voor honden is het nuttig dat u ze in contact laat komen met andere soortgenoten, katten of andere dieren die ze in hun dagelijkse leven zouden kunnen tegenkomen, met mannen en vrouwen van verschillende leeftijd en afkomst, en met andere plaatsen zoals het openbaar vervoer of markten.

Over het algemeen gaan katten niet mee met hun eigenaar als deze zich verplaatst. Ze hebben minder verschillende contacten. Katten gaan echter ook naar de dierenarts en het gebeurt dat u personen of andere dieren bij u thuis ontvangt. Socialisatie is bijgevolg voor uw katje ook van groot belang. Al van op jonge leeftijd moet het katje delicaat kunnen worden opgepakt, geaaid, geborsteld en gedragen. Het is ook nuttig het katje snel te laten kennismaken met de bench voor de auto.

Het adopteren van een huisdier vraagt enorm veel tijd en geduld.

Denk daaraan voordat u zwicht voor het schattige bolletje wol dat snel ongelukkig en onhandelbaar wordt als het geen correcte socialisatie en opvoeding krijgt!

Dokter Eric Witvrouw
DMV | Dierenarts gedragstherapeut
Centre Vétérinaire ÉducaVet’s
Website