KENMERKEN

Vitamine E maakt deel uit van de vetoplosbare vitamines. Daarvan is α-tocoferol de meest actieve vorm. Vitamine E is voornamelijk aanwezig in planten. De grootste concentratie aan tocoferolen vinden we terug in de groene bladeren en aan tocotriënolen, een andere vorm van vitamine E, in de kiemen en de zemelen.

Het is uiterst weinig aanwezig in dierlijk weefsel. De rijkste bronnen aan Vitamine E zijn plantaardige oliën en, in mindere mate, graankorrels.

EIGENSCHAPPEN

• Antioxiderende werking:

Dit is de belangrijkste eigenschap van vitamine E. Het is een uitstekend antioxidant voor het organisme, maar het wordt ook als antioxidant gebruikt in de voeding onder de vorm van γ-tocoferol. Het werkt in verbinding met glutathion-peroxydase om de cellen te beschermen tegen oxidatie, in het bijzonder omdat het inwerkt op de celmembranen en de oxidatie van lipiden vermindert. Het is de eerste verdedigingslinie tegen oxidatie (HAND & al, 2010).

Deze antioxiderende werking is bijzonder heilzaam bij hart- en nieraandoeningen en om ouderdomsverschijnselen te verlichten.

• Kankerremmende werking:

Vitamine E werkt als een sterke remmer bij de ontwikkeling van borst- en colonkanker bij ratten. Het vertoont een potentieel therapeutische doeltreffendheid tegen bestaande neoplastische processen door een antiproliferatieve werking (HAND & al, 2010).

• Hartbeschermende werking:

In acute gevallen vermindert Vitamine E de oxidatieve stress en de ontstekingen veroorzaakt door het fenomeen van ischemie-reperfusie bij myocard infarcten bij muizen. Zo beschermt het de hartfunctie (WALLERT & al, 2019).

• Effecten op de sterfte:

Een prospectieve cohortenstudie over 30 jaar heeft een vermindering aangetoond van de algemene sterfte, maar ook van de sterfte ten gevolge van hartziekten, kankers, cerebrovasculaire accidenten en ademhalingsziekten, bij mannelijke rokers met hogere bloedwaarden aan vitamine E (HUANG & al, 2019).

• Immunomodulerende werking:

Een experiment op muizen heeft aangetoond dat een suppletie van α-tocoferol bij oudere ratten zorgt voor een verminderde gevoeligheid tegenover longontsteking met Streptococcus pneumoniae. Er worden inderdaad meer gevolgen van deze infectie waargenomen bij oudere ratten dan bij jongere, onder andere door een grotere migratie van PMNs (polymorfonucleaire cellen) in het longweefsel.

Dat veroorzaakt schade in het weefsel en heeft op termijn gevolgen op de werking ervan. α-tocoferol zal zorgen voor het reguleren van het aangeboren immuunsysteem door de migratie van PMNs te verminderen, en zo de schadelijke gevolgen ervan te vermijden (BOU GHANEM & al, 2014).

Vitamine E: een waardevolle bondgenoot voor een goede gezondheid!