Mariadistel behoort tot de familie van de asteraceae. De plant groeit veel rond de Middellandse Zee en het zijn de vruchten en het bovengrondse gedeelte van de plant die worden gebruikt.
Mariadistel heeft talrijke heilzame werkingen: antioxiderend, leverbeschermend, antifibrotisch, bloedsuikerverlagend, cholesterolverlagend, kankerbestrijdend, onder andere.
Deze eigenschappen zijn voornamelijk toe te schrijven aan het actieve principe van de plant: Silymarine (1,5 tot 3 % van de plant), dat een flavonolignan is waarvan de belangrijkste bestanddelen silybine, silychristine en silydianine zijn.
Het stabiliseert celmembranen. Het vermindert het membraantransportsysteem van de hepatocyten zodat de opname van gifstoffen wordt bemoeilijkt. Het voorkomt lipidenperoxidatie en bevordert het vangen van vrije radicalen afkomstig van hepatotoxische substanties. Het draagt bij tot het in stand houden van de reserves aan glutathion, dat zorgt voor leverdetoxificatie. Het vermindert de toename aan transaminasen en alkalinefosfaten. Het beschermt de lever tegen oxidatieve stress.
Het stimuleert de werking van polymérase A. Bijgevolg verhoogt silymarine de synthese van ribosomale nucleïnezuren en het aantal ribosomen in de hepatocyten. Dat verhoogt de enzymatische biosynthese, de eiwitsynthese en stimuleert het regeneratievermogen van de lever (ASGHAR & al, 2008).
Bij leververvetting normaliseert silymarine de leverenzymen. Bij histologisch en echografisch onderzoek werden ook verbeteringen vastgesteld (LOGUERCIO & al, 2012).
Silymarine verhoogt de synthese van SOD en van catalase, vermindert die van TNF-alfa. Het beschermt zo tegen oxidatieve stress en ontstekingen en verbetert het lipidenmetabolisme (ZHOU & al, 2018).
Door de antioxiderende en regenererende werking op de hepatocyten, beschermt silymarine de lever tegen talijke gifstoffen, tegen bijwerkingen van bepaalde geneesmiddelen of tegen giffen zoals: ethanol, paracetamol, cyclosporine, erythromycine en amanita phalloides (dodelijke paddenstoel).
Silymarine chelateert ijzer dat de oorzaak kan zijn van de productie van toxische vrije radicalen.
De antifibrotische werking van silymarine wordt verklaard door een verminderde pro fibrogenische activiteit van de stellaire levercellen (die collageen 1 aanmaken) (TRAPPOLIERE & al, 2009) en door inhibitie van MMP en TGF-bèta 1. Dat draagt bij tot het verminderen van fibrose en vertraagt cirrose (CHEN & al, 2012).
Silymarine verbetert de synthese van galzouten en hun uitscheiding door de galblaas. Het bevordert de galproductie en galafscheiding (CROCENZI & al, 2006).
Het beschermt de maag tegen maagzweren omdat ze de secretie van mucine verhoogt, door toename van PGE2 en verlaging van leukotriënen (ALARCON DE L’ASTRAL & al, 1992 et 1995).
Het vermindert factoren van oxidatieve stress zoals malondialdehyde (MDA) met 45%, stimuleert het vrijkomen van NRF2, wat de synthese van glutathion met 65% verhoogt en de productie van TNF-alfa met 47% vermindert (AGHAZADEH & al, 2011).
Silymarine remt NF Kappa B en dat vermindert de expressie van TNF-alfa, IL-1 bèta en de synthese van iNOS (KIM & al, 2012), (POLYAK & al, 2007).
Het zou zelfs immunomodulerend kunnen zijn volgens (NAFISEH & al, 2017), waarbij de resultaten met de concentratie zouden toenemen.
In de chronische pathologie vergroot oxidatieve stress de negatieve gevolgen van fibrose en ontstekingen die samengaan met celnecrose en die schade toebrengen aan de proteïnen en het DNA.
Silymarine heeft een anti-angionese en een antiproliferatieve werking. Het leidt tot stilstand van de cellencyclus en herstelt apoptose (ZHENG & al, 2011), (ARGAWAL & al, 2013).
Het remt de productie van MMP waarvan de overdreven expressie in verband wordt gebracht met carcinoom. Het remt ook de VEGF (vascular endothelium growth factor) (KIM & al, 2009).
Silymarine remt op die manier de proliferatie van tumorcellen bij meerdere soorten kanker (prostaat, longen, borst, eierstokken en urineblaas).
Het toedienen van silymarine en lycopeen verbetert de gezondheid van de dieren en hun antioxiderende vermogen (GARAVAGLIA & al, 2015).
De inname van silymarine gedurende de 10 dagen die voorafgaan aan het kalveren en de 15 dagen erna, wijzigt de samenstelling van de melk niet, maar verhoogt de hoeveelheid en productiesnelheid, terwijl het het gewichtsverlies vertraagt. (TEDESCO & al, 2004).
Silymarine verbetert de gezondheid van de dieren. Het vermindert MDA en slechte cholesterol en verhoogt HDL (HASHEMI & al, 2018).
Om het leven wat meer prikkelend te maken, weet u wat u te doen staat!
